مقدمه

دانشگاه بین المللی چابهار و انجمن جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ایران، با درک اهمیت تحولات شهری در چارچوب اقتصاد دریا محور و نقش دریاها و سواحل در توسعه پایدار، بر این باور است که شهرهای ساحلی و بندری می‌توانند به‌عنوان پیشران‌های رشد اقتصادی و افزایش رقابت‌پذیری ملی عمل کنند.

بیش از سه دهه است که رقابت‌پذیری در فضاهای مختلفی همچون صنایع دریایی، بنگاه‌های اقتصادی، مناطق ساحلی و شهرهای بندری مورد توجه قرار گرفته و نقش آن در موفقیت یا ناکامی این نهادها، به‌ویژه در حوزه‌های اقتصاد دریا محور، پررنگ‌تر شده است.

تحولات ناشی از جهانی‌شدن، نقش مدیران شهری را در ایجاد رفاه و افزایش کیفیت زندگی شهروندان دوچندان کرده است. از این‌رو، برنامه‌ریزی شهری باید با رویکردی جامع، ضمن در نظر گرفتن ظرفیت‌های طبیعی و جغرافیایی دریاها و سواحل، به توسعه زیرساخت‌های بندری، گردشگری ساحلی، اقتصاد آبی و تجارت دریایی بپردازد.